Uwaga, ostrzegam, niektóre obrazy mogą być zbyt drastyczne. Czytasz (a przede wszystkim oglądasz) na własną odpowiedzialność.
Sztuka, prowokacja czy chora (nieskrępowana) wyobraźnia artystki? A może wszystko razem? Prace Patricii Waller epatują przemocą, pesymizmem, upadkiem moralnym. Na warsztat wzięła znanych bohaterów kreskówek i komiksów, zarówno amerykańskich jak europejskich czy azjatyckich. W przypadku jej prac trudno mówić o pięknie, choć każda „rzeźba” (a może bardziej szmaciana lalka) jest dopracowana w każdym szczególe. Jeśli ma się lać krew, to stróżki czerwonych nitek poniewierają się między nogami postaci. Jeśli ma być źle, grymas rozczarowania wykrzywia twarze bohaterów.
Zastanawiam się tylko, czy prace, które przygotowała Patricia Waller mają służyć czemuś więcej? Mają oddzierać znane postaci z nierealności, dobroci, niepokonania? Mają otrzymywać cechy człowieka, okrutnego i zdegenrowanego, by stać się bardziej realne? W tym przypadku nie jestem przekonana. I choć artystka z pewnością się napracowała (większość elementów została przygotowana na szydełku) nie za bardzo rozumiem samą ideę.
Samobójstwo? Przemoc? Postaci z kreskówek – nie za bardzo to razem współgra, nie przekonuje, a przede wszystkim nie wzbudza emocji…
Prace pochodzą z kolekcji „Broken Heroes” i „Bud luck”. Jeśli chcecie obejrzeć całość i dowiedzieć się nieco o samej artystce, odwiedźcie jej stronę. Być może Wam się uda rozszyfrować przekaz lub po prostu zachwycicie się samym wykonaniem. http://www.patriciawaller.com/en/images.html