Żegnam Was mym najpiękniejszym tańcem.
Żegnam i zostawiam z bagażem emocji.
Żegnam, gdy słońce przebija się przez okna kościoła.
Żegnam, choć taniec jest wszystkim, co mam.
Żegna, choć nie skacze, a frunie.
Żegna Was niegrzeczny chłopiec baletu.
Żegna Was najmłodszy w historii główny tancerz baletowy w The Royal Balet.
Dlaczego zdecydował się na odejście?
Sergei Polunin. Chłopiec, który urodził się na Ukrainie. Chłopiec, który poświęcił swoje dzieciństwo na ciężkie treningi. Jeszcze większe zaangażowanie. Bo jeśli chcesz być najlepszy, nie możesz iść na kompromisy ani skróty. Albo angażujesz się całym sobą, albo nigdy o Tobie nie mówią.
Chcesz być najlepszy? Trenujesz dwa razy więcej niż inni.
Chcesz zdobyć sławę? Próbujesz dostać się do jednej z najlepszych szkół baletowych.
„Tancerz” to dokument, w którym poznajemy historię chłopca, w którego uwierzyła cała rodzina. I która poświęciła się właśnie dla niego. Chcąc mu pomóc, wpadli w błędne koło, które odcisnęło piętno na nich wszystkich. A przede wszystkim na Siergieju, który zaczął odczuwać niewyobrażalną presję, by odnieść sukces i ponownie scalić rodzinę.
Talent, ciężka praca czy… marzenia rodziców
Dokument „Tancerz” to przede wszystkim wciągająca opowieść o młodym człowieku, który pomimo ogromnego sukcesu odniesionego w balecie, nie do końca odnalazł się w roli, którą mu narzucono. Wydawałoby się, że jeśli ktoś tańczy tyle lat, kocha to, a sam balet jest jego wielką miłością. Reżyser dokumentu postanowił więc udowodnić nam, że wcale tak nie jest. Oglądając piękne ujęcia z prób czy występów Siergieja, podziwiamy go, nawet kochamy, zachwycamy lekkością, gracją, a jednocześnie mocą, której wielu tancerzom brakuje.
Z drugiej strony Steven Cantor mówi „Hola, hola. Nie tak szybko. Posłuchajcie samego Siergieja.” Spójrzcie mu w oczy, poznajcie jego historię. Zobaczcie, że za sukcesem może kryć się…
I talent.
I ciężka praca.
Ale i marzenia rodziców, którzy wysyłają Cię do angielskiej szkoły, pozbawiając dzieciństwa, bliskich. Zostawiają z presją, z którą większość nastolatków sobie nie radzi. On też nie.
Tym bardziej, że kolejne decyzje Siergieja tylko pokazują, jak trudno odnaleźć się w świecie dorosłych, gdy tak naprawdę masz ledwie dwadzieścia lat i na karku wielkie oczekiwania świata wobec siebie. Ile to znamy historii gwiazd, które nie radząc sobie ze sławą, odpowiedzialnością, ale i ciężką pracą, rzucają się w niebezpieczny świat narkotyków, alkoholu, szalonych imprez?
Balet? – Eeee….
Myślicie, że balet to nuda? Że na spektaklu będziecie co i rusz ziewać, zerkając niecierpliwie na zegarek? W końcu tylko tańczą i to na dodatek żadne to hip hopy, jazzy czy inne współczesne tańce. Nic nie mówią tylko skaczą i kręcą się w kółko.
Po filmie „Tancerz” zmienicie zdanie. I to jest największy paradoks dokumentu Cantora. Otrzymujemy pełnokrwisty film dokumentalny, w którym piękne ujęcia tancerzy na scenie jak i ukazanie ich ciężkiej pracy sprawiają, że widz chce tam być i oglądać ich na żywo. Ale i jednocześnie pokazuje bohatera, który wcale nie jest pewien czy balet, a może i sam taniec to jego pasja i wielka, odwzajemniona miłość. Na dodatek dostajemy historię człowieka, który uważany jest za jednego z najlepszych tancerzy baletowych na świecie.
Jak to zadziałało? Nie mam pojęcia.
Gdy dotrzecie niemal do końca, obejrzycie przecudowny teledysk z jednym z najpiękniejszych występów tanecznych, jakie widziałam. Możecie go obejrzeć na Youtube (zresztą to właśnie dzięki temu video o Siergieju usłyszało miliony osób), ale w dokumencie stanowi doskonałe podsumowanie osoby Siergieja.
Ja ten teledysk mogę oglądać na okrągło. Jestem w nim zakochana.
Poznajcie więc „Tancerza”. Jego historię. Jego talent. Jego pracę. I zakochajcie się w jego historii, tak jak ja. Prawdziwej, nieudawanej. Wcale nie tak oczywistej.
